7. numer InterAliów pt. Radykalizmy queer

0
1500

Ukazał się 7. numer InterAliów pt. Radykalizmy queer, poświęcony różnym, mniej lub bardziej queerowym, odmianom radykalizmu w dzisiejszym świecie.

 

http://interalia.org.pl/pl/artykuly/aktualny_numer_2012_7.htm

 

W numerze:

 

1. zastanawiamy się nad radykalizmem queer i jego/ ich perspektywami w obecnym porządku społeczno-kulturowym i materialno-historycznym (patrz „Od redakcji”);

 

2. Halina Gąsiorowska w „»Celem jest świat bez klatek« O małżeństwie i związkach partnerskich z perspektywy (post)anarchistycznej” bada stosunek do małżeństwa w środowiskach (post)anarchistycznych i zastanawia się, czy radykalność oporu wobec małżeństwa nie stępiła się w ostatnim czasie wskutek zachodzących w społeczeństwie przemian obyczajowych;

 

3. Anna Zawadzka w „Pułapki niehierarchiczności” zwraca uwagę na konieczność konfrontacji radykalnych haseł (w tym wypadku postulatu niehierarchiczności wewnątrz nieformalnych grup feministycznych i queerowych) z realnym funkcjonowaniem tych grup na co dzień, w którym wzniosłe hasła przesłaniają niekiedy faktycznie istniejące/ odtwarzające się w takich grupach nierówności;

 

4. artykuł Rohita Dasgupty pt. „The Queer Rhetoric of Bollywood: A case of mistaken identity” ilustruje kulturową względność i problematyczność kategorii „radykalizmu queer”: choć z jednej strony kino bollywoodzkie dopuszcza istnienie homoseksualności (co w społecznym kontekście Indii można uznać za radykalną interwencję w sferę obyczajową), to jednak z drugiej neutralizuje potencjalny radykalizm takich przedstawień, postulując nieuchronność heteroseksualizmu;

 

5. niewiele idei może równać się pod względem radykalizmu idei końca świata. Jaki radykalny ładunek niesie ze sobą apokaliptyczne głoszenie końca i (paradoksalna) afirmacja negatywności? Według Volkera Woltersdorffa konsekwencje takiego millenaryzmu niekoniecznie są radykalne. Zamiast na negacji przyszłości, proponuje on w swoim artykule pt. „Apocalypse NOW! Radical Negativity and the Performativity of Ending in Queer Theory” skupić się raczej na idei „utraty przyszłości”, powodującej konieczność „pracy żałoby”, która jest jedyną drogą kłirowego odzyskania przyszłości;

 

6. „Queer vadis?” to nieformalna wymiana poglądów dwóch spośród trzech autorów wstępu do niniejszego numeru, która odbywała się podczas długiego i niełatwego procesu pisania wprowadzenia do numeru. „Queer vadis?” pokazuje krytyczne i teoretyczne tarcia pomiędzy Tomaszem Basiukiem a Tomaszem Sikorą, ukazując dwa różne sposoby rozumienia teorii/praktyki/etyki queer oraz konceptualizowania jej perspektyw;

 

7. Trzy ostatnie teksty składają się na subsekcję zatytułowaną „(De)konstruowanie seksualności – perspektywy teoretyczne i badawcze”, przygotowaną przez Ewelinę Ciaputę, Justynę Struzik i Katarzynę Zielińską i opatrzoną osobnym wstępem. Założenia tych artykułów zostały po raz pierwszy przedstawione podczas II Akademickiego Kongresu Feministycznego w Krakowie w dniach 26-28 września 2011 roku. Artykuł Agnieszki Kościańskiej prezentuje radykalną interwencję w konserwatywną przestrzeń obyczajową, jaką była debata o masturbacji w początkach lat 90. Zdaniem autorki debata ta przyczyniła się do redefinicji idei kulturowego obywatelstwa w Polsce. Monika Rogowska-Stangret przedstawia główne założenia filozofii Elizabeth Grosz, która postuluje zakorzenienie emancypacyjnej polityki antytożsamościowej w materialności ciał. Z kolei Przemysław Szczur, w swoim omówieniu wybranych powieści francuskich z XIX-ego wieku, dostrzega subwersywny potencjał powieściowych teoretyzacji homoseksualizmu, które monologizmowi teorii naukowych przeciwstawiają Bachtinowską dialogowość.

Redakcja InterAliów

Dodaj odpowiedź