Radykalne języki – Cricoteka

SZTUKA/ PERFORMANS/ WYKŁAD

Projekt związany z otwarciem nowej siedziby Ośrodka Dokumentacji Sztuki Tadeusza Kantora – Cricoteka

7-9 grudnia 2012

Kraków

Kuratorki: Maaike Gouwenberg i Joanna Zielińska

„Wykresem mojej twórczości byłby labirynt. Właśnie brak wyjścia świadczy o tym, że jesteśmy na dobrej drodze. W sztuce – oczywiście”. (Tadeusz Kantor)

Jos de Gruyter & Harald Thys (Belgia) Kadr z filmu „DER SCHLAMM VON BRANST”, 2008 - dzięki uprzejmości galerii Isabella Bortollozi (Berlin)/galerii Micheline Szwajcer (Antwerpia)

Projekt Radykalne języki próbuje zmierzyć się z twórczością artysty, jednocześnie wskazując na nowe możliwe kierunki jej interpretacji, otwierając tym samym dzieło Tadeusza Kantora na współczesne dyskursy. Wydarzenie będzie mieć charakter multidyscyplinarny i performatywny. Na program składać się będą pokazy performansów, przedstawienia teatralne, wykłady performatywne, warsztaty, projekcje filmów oraz pokazy instalacji. Jego unikatowość ma wskazać na wyjątkową misję instytucji. Program będzie przeglądem różnorodnych postaw sztuki współczesnej w czasach, gdzie „white cube” zamieniono na „black box”, artyści zmieniają dyscypliny (czerpią z teatru, literatury, historii tańca, kina), poszukują luk w historii, pasożytują na językach i formach dobrze już znanych z przeszłości. Nasza propozycja łączy zindywidualizowany język sztuki współczesnej z autonomicznym dziełem Tadeusza Kantora. Jego radykalne i przełomowe poglądy na sztukę i teatr, jego idee dotyczące bycia na scenie, pozycji i roli aktora a także te związane z „żywym archiwum” będą przywoływane w działaniach zaproszonych artystów.

Udział wezmą:
Nicole Beutler (performans) – Niemcy; mieszka w Amsterdamie
Elmgreen & Dragset (projekcje) – Dania / Norwegia; mieszka w Berlinie
Jos de Gruyter & Harald Thys (projekcje) – Belgia; mieszka w Brukseli
Zhana Ivanova (performans) – Bułgaria; mieszka w Amsterdamie
Nathaniel Mellors (performans, instalacja) – Wielka Brytania; mieszka w Amsterdamie
Yoko Ono (instrukcje performansu) – USA; mieszka w Nowym Jorku
Michael Portnoy (performans) – USA
Egill Saebjörnsson (instalacja) – Islandia; mieszka w Reykjaviku i Berlinie
Styrmir Örn Guðmundsson (performans) – Islandia; mieszka w Amsterdamie
Voin de Voin (performans) – Bułgaria; mieszka w Berlinie

Wykłady / teksty:
Sebastian Cichocki (performans) – Polska; mieszka w Warszawie
Yann Chateigné Tytelmann (tekst, wykład) – Francja; mieszka w Genewie

Performance i projekcje:
Nicole Beutler – Songs
Songs to niezwykły performance prezentowany jako koncert, egzystencjalne ćwiczenie ze śpiewu odrywane przez charyzmatyczną Ibelisse Guardia Ferragutti. Performerka wciela się w tragiczne postaci z historii teatru jak Antygona czy Medea.
Nicole Beutler jest wybitną niemiecką choreografką, performerką i kuratorką mieszkająca w Amsterdamie. W swojej praktyce łączy taniec, performance i sztuki wizualne. Jej performance koncentrują się na osobie performera, są bardzo muzyczne, budowane z charakterystycznym poczuciem humoru, charakteryzuje je minimalistyczna scenografia. Beutler bada rolę tańca w kontekście performence oraz teatru. Współpracowała przez wiele lat z performerem Paz Rojo. W latach 2008 – 2010 była kuratorem tańca i performance Teatrze Frascati w Amsterdamie. Od 1999 roku występuje w performance The Show Must Go On Jérôme Bel.

Sebastian Cichocki z cyklu Wystawy mówione – tekst Robert Smithson / performance z brzuchomówcą, marionetką oraz śpiewaczką soprano
Inscenizowany wykład o rozpadzie języka jako materii, ciałach wokalicznych i amnezji. Oparty m.in. o wczesne teksty Roberta Smithsona z lat 70. (proza, wiersze, kwestionariusze, recenzje etc.) oraz książkę „Dumbstruck. A Curtural History of Ventrilloquism” Stevena Connora. Czas trwania: ok. 16 minut. Wykład może zostać powtórzony kilkakrotnie, w różnych godzinach i miejscach.
Wystawy Mówione to wykonywane na żywo słuchowisko odnoszące się do zapomnianych, przeoczonych oraz zmitologizowanych rozdziałów z historii polskiej kultury poprzedniego stulecia. Wydarzenie, wraz z towarzyszącym mu wydawnictwem, można interpretować jako kuratorskie oprowadzanie po nieistniejącej, niemożliwej do zmaterializowania, wystawie kompilującej mity, „fantomowe” dzieła i trudne do zweryfikowania relacje świadków, dotyczące niezaistniałej XX-wiecznej muzyki, architektury i sztuki. Tradycyjną przestrzeń ekspozycyjną zastępuje w tym przypadku audytorium, sala konferencyjna, biuro, magazyn czy też przestrzeń radiowa. Wystawy Mówione to także rodzaj, niepozbawionej humoru i dezynwoltury, opery instytucjonalnej, inscenizowanego wykładu specjalistycznego.
Wideo: http://wystawymowione.pl/index.php?/wideo/

Elmgreen & Dragset – rejestracja Drama Queens
Pierwotnie Drama Queens miało charakter performance, który był prezentowany w teatrze. W performance odnajdziemy charakterystyczne dla duetu artystycznego Elmgreen & Dragset poczucie humoru. Grupa znanych z historii sztuki rzeźb (autorstwa Jefa Koonsa, Giacomettiego, Hansa Arpa, Sol Lewitt) prowadzi na scenie lakoniczne monologi, dyskutując między innymi na temat możliwych rezultatów na aukcjach sztuki. Performance został nazwany przez jego twórców object-drama, bowiem żywych aktorów zastępują tutaj przedmioty.
Wideo: http://www.youtube.com/watch?v=ZhNEC2-cupo

Michael Portnoy – performance the Carrot Jokes
Punktem wyjścia do performance jest dyskusja o dowcipach które nie śmieszą. Artysta wraz zaproszonymi specjalistami i badaczami humoru analizuje związki humoru z filozofią, estetyką i sztukami wizualnymi.

Nathaniel Mellors – instalacja, performance, pokazy wideo.
Pokaz animatronics w jednej z siedzib Cricoteki:

Performance muzyczny połączony z projekcjami wideo. Nathaniel Mellors działa na styku rożnych dyscyplin. Interesuje go fragmentaryzacja języka, pamięć, groteska, satyra, Teatr Absurdu, animatronika. Przygotowywany dla Cricoteki performance eksploruje również jego zainteresowania współczesną muzyką. W jego twórczości można odnaleźć wiele wątków bliskich teatralnym poszukiwaniom Kantora

Egill Saebjornsson – projekcja na budynku oraz performance muzyczny
Artysta tworzy niezwykłe instalacje, gdzie zachwyca publiczność oniryczną atmosferą oraz niezwykłym poczuciem humoru. Egill Saebjornsson w swojej praktyce ma szczególne podejście do przyrody nieożywionej oraz przestrzeni jako takiej.
Trudno nie poddać się urokowi jego występów muzycznych:


Instalacja, która będzie prezentowana w Galerii-Pracowni Tadeusza Kantora przy ul. Siennej 7/5 w Krakowie
http://egills.de/?cat=48

Jos de Gruyter and Harald Thijs – filmy, opcjonalnie lecture performance
Punktem wyjścia do pracy z artystami jest tutaj przede wszystkim estetyka oraz dramaturgia ich prac, która w wielu miejscach przypomina praktyki artystyczne Tadeusza Kantora.

Yoko Ono – seria prywatnych performance pochodzących z Grapefruit Book
Bardzo subtelna interwencja polegająca na przedrukowaniu kilku instrukcji performance opublikowanych przez artystkę jako Grapefruit Book. Instrukcje przeznaczone są do samodzielnego wykonania, nigdy nie były tłumaczona na język polski. Pierwsze wydanie w 1964 roku zawierało ponad 150 scenariuszy i prostych instrukcji. Tytuł został wybrany ze względu na hybrydyczny charakter owocu, który jest skrzyżowaniem cytryny z pomarańczą. Artystka uznała to za ciekawą metaforę dla eksperymentalnego zbioru instrukcji performance, wpisujących się w działania grupy Fluxus. Artystka angażuje proste zdarzenia i przedmioty pochodzące z codziennego otoczenia.

Warsztaty prowadzone przez aktorów Teatru Cricot2:
Marie Vayssiere i Ludmiła Ryba (warsztat marionetkowy) oraz Bogdan Renczyński (warsztat aktorski)